Önce hatırladığım bir gün oldun koynunda
Son haykırışlarıyla sabaha çalan gecenin
Sonra bir busenin hüznü kaldı boynunda
Beni ayaklandıran karşısında ecelin
Nimeti çiğnemekti önceleri tek korkum
Elemin bir parçası oldum ben de sonunda
Hiçbir zahmete değmedi benim bu haykırışlarım
Sessizleştim elimden canımı kaçırdığımda
Kah yanar kah sòner bu ruh dayanır
Al canım titreyen bu yürek sanadır
Baktığın yerlerde canım mahşerden iz kaldı
Gözlerimde hala senden bir giz kaldı
Sòyle canım bu gözler nasıl kapanır
Kaç baharlar aldın da benden
Gittin ya, yüreğimde bir tek güz kaldı
Günlerin getirdiği sensin
Günlerin götürdüğü sen
Kaç asırdır üşüyorum a canım bir bilsen
Bir el ver de şu divaneyi uyandır.
Komentarze