Ufku belirsiz, ince ve uzun bir vadi
Bir yanındaki yeşilliklerle gönüller yeşerdi
Bir yanındaki yanmış ağaç mezarlığı yürekleri ezdi...
Vadi boyunca bir nehir uzanmakta
Suları, haylaz çocuklar gibi coşmakta
Ve bu coşkun suların üzerinde bir sandal,
Sahipsiz yol almakta
Sandal biliyor ki ayakta kalmalı
Ufka ulaşmadan bu sulara batmamalı
Çünkü o zaman hikayesi yarım kalır,
Halbuki hiçbir yol eksik bırakılmamalı
Ancak sular sandala izin vermedi
Batıp çıkmadan onu ilerletmedi
Bir sağa bir sola sendeledi
Gördüklerine sevinmeli mi üzülmeli mi, bilemedi
Sandal suya batıp çıkarken boğuldu
Sağa sola çarparken kalbi yoruldu
Tam ufka ulaşacakken,
Bu hırçın sular mezarı oldu...
👌