İki sayfa arasında kuruttuğum gülün
Soluk rengine sığdırılmış bir âhlar silsilesisin.
Yıkılmış kumdan kalelerimizin etrafında,
Zararsız sandığım akreplerin beni sokuşuna
Kayıtsız kaldığım için ağarıyor saç tellerim.
Bu elimde tuttuğum kara kalemden
Sayfalarca dökülen şiirlerin son dizeleri kadar bitik
Lâkin bir o kadar da gereklisin...
Gözlerinde efsunlu ışıklar var sevgilim
Elinde mavzer, kalbimi oyuk oyuk etmek üzeresin.
Tam şimdi gönlüme uğrayan kelebeklerin
Kanatlarına değen yel senin nefesin.
Benim gözümden bak dünyaya,
Yalnızlığın çarşılarında sokaklarca gez;
Hayatımda mevcudiyetsizin tekiyken
Nasıl bu denli elzem olduğuna yor zihnini.
Aynada nasıl gözüktüğüne bak gün boyu
Olmayan güzelliğimin sen içimdeyken,
Saç tellerime ölecek adamlar doğurduğunu.
Solmuş çiçeklerimi açtırsın keskin bakışların
Alımlı bir çakıl taşını fırlat denizlerce
Dalgalarımda şişelerin içinde aşk şiirlerim
Yollarıma ölüm tozları serpiştir,
İnsanların sırtına yalnızca yük olduğum için.
Haykır benim yerime gökyüzüne yakın bir tepede.
Azaimlerimi sen yazma afir ruhuma!
Sanıyorum vazgeçtim
Sen rengarenk şiirlerde çiçek açmış dizelerken,
Ben çocuğuymuşum siyah beyaz bir filmin...
Commentaires