Kalbim aklıma dargın
Ruhum dünyaya kırgın
Düşünceler bir hançer gibi saplanıyor kalbimin en derinlerine
Ve kalbim acı ile kıvranıyor...
Haykırıyor adeta
Seni bu kadar düşündürecek güvensizlik niye ey aklım..
Hudutsuzluğuna hadsizliğine yol açan
Seni tevekkülden teslimiyetten alıkoyan
Oyalanmadan ibaret olan bir yolculuk mu ?
Oysa senin inandığın kudret "kûddüs" olan sonsuz kuvvet seni yarattıktan sonra unutup gidecek miydi?
Sana yollar açmadı mı?
Geçmez dediğin kaç geceyi atlatıp sabahın aydınlığına kavuştun.
Geçmez dediğin kaç yaranın izini dahi göremez oldun.
Bitmez dediğin kaç yolculuğun sonuna vardın.
Sen şimdi hadsizliği kendine mi yakıştırmıyorsun, hadsizlik yaptığın sonsuz kudrete mi bu etiketi koymayı yakıştıramıyorsun?
Otur şimdi biraz da bunu düşün çırpındıkça boğulan aklım.
Sen asıl düşünmen gereken şeylerden uzaklaştıkça kendini kaybedeceksin.
Kayboldukça asıl benliğini bulma yolundan uzaklaşacaksın.
Uyan, uyan, uyan.
Aslolan sırrı çözmeye koyul.
Yolun zaten çizildi.
Sen o yolda önüne koyulan taşları kaldırabileceğin gücün de sana verildiğine tevekkül ettin mi?
Korkmak yerine Allah'a güvendin mi?
Karşına çıkan seni tehdit ettiğini zannettiğin ama aslında lütuf olan şeylerin de sahibinin Allah olduğunu gördün mü?
Bildim
Gördüm demekle kurtulamazsın ey kalbim..
Sen bunları farkettin mi?
Kalbinle hissedebildin mi?
Sen Allah'a sadece verilen lütuflar için değil,
Senden alınan, ve sana verilen dertlerine de şükretmeyi Allah'a sevinçle bana bu derdi verdiğin için de teşekkür edebildin mi?
Otur şimdi biraz da bunları düşün aklım.
Dünyalık işlerini dünyayı yaratan sonsuzluk zaten düşündü.. Sen teslim ol ki sakinlikle açsın yollarını...
MELTEM KAYMAZ
Comments